τα Παιχνίδια
(Πήγα την τελευταία μέρα του τουρνουά, το Σαββάτο με Full moon)
Τουρκία - Ολλανδία
-Είδα λίγο από το τέλος του ματς Ολλανδία-Τουρκία. Για να πω την αλήθεια το μετάνιωσα που δεν έφτασα νωρίτερα,
οι Ολλανοί έπαιξαν πολύ ωραία (νομίζω καλύτερα απο τις υπόλοιπες 3 ομάδες που είδα εκείνη την ημέρα).
-Μορφή: Toon van Helfteren, o προπονητής της εθνικής ομάδας μπάσκετ Ολλανδίας με τα εντυπωσιακά, τσιγγελωτά μουστάκια του :&)
-Παίχτης του τουρνουά (κατά την ταπεινή μου γνώμη, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις):
ο ολλανδός Worthy (άξιος, όνομα και πράμα) de Jong με το τσαχπίνικο κότσο του :)
Το πως ελισσόταν στο παρκέ, το τι τρέξιμο έριξε πάνω-κάτω το άτομο, δεν λέγεται.
Ελλάδα - Λιθουανία
-Χαλαρό παιχνίδι (όχι οτι έχω δει πολλά απο κοντά, αλλά ετσι μου φάνηκε) με μερικές σταγόνες εσάνς από ‘‘σασπένς’’ που έβαλε ο Κώστας Σλούκας.
-Best greek player: ο κύριος ΣΛΟΥΚΑΣ, μπαίνοντας ξύπνησε το παιχνίδι. Στα συν του, το φυσιολογικό ύψος του...
ναι, ναι το ξέρω οτι για έναν μπασκετμπολίστα το προσδόκιμο ύψος είναι πάνω από 2 μέτρα, αλλά αισθητικά γράφει πολύ καλύτερα το 1,87 μ. ;)
-Bravo στον Γιάννη (τι ποιόν Γιάννη? Τον Αντετοκούνμπο)!
Απ' οτι παρατήρησα ακούγοντας τους διπλανούς μου (έμπειρους) θεατές, τους παίχτες του φωνάζουμε με το μικρό τους.
Απ' οτι παρατήρησα ακούγοντας τους διπλανούς μου (έμπειρους) θεατές, τους παίχτες του φωνάζουμε με το μικρό τους.
Εδώ είχα ένα θεματάκι, καθότι δεν γνώριζα τα βαφτιστικά τους. Αλλά τον Γιάννη τον ήξερα lol!
Μπραβο του λοιπόν για την εντυπωσιακη πάσα που έδωσε στον Περπέρογλου και την τάπα που έκανε στον λιθουανό στο καλάθι.
Να τρώει, όμως, λίγο παραπάνω το παλικάρι γιατί είναι στην ανάπτυξη και τα ποδαράκια του τα βρήκα λίγο αδύνατα.
-Μας διασκέδασε πολύ... φανατικός κύριος της Εθνικής Ομάδας (ήξερε όλους τους μπασκετμπολίστες με τα μικρά τους)
που καθόταν 2 θέσεις παραδίπλα και σε ανύποπτο χρόνο πετούσε ατάκες του τύπου: ‘‘Δώσε πάσα στον Κουφό’’ (και ετσι έμαθα οτι δεν ήταν κουφός
κάποιος παίκτης αλλα ήταν επίθετο, αργότερα έμαθα οτι το μικρό του είναι Κώστας), ‘‘Πάμε Κώστα’’ (για τον Κουφό πάλι... ήταν η μεγάλη του αδυναμία χα χα),
‘‘Δεν πειράζει Γιώργο’’ (όταν ο Πρίντεζης πήρε λάθος δρόμο στο παρκέ).
Από την ατάκα του κύριο αυτού: ‘‘Βοήθεια στον Καλάθη’’ έμαθα οτι έχουμε παίχτη που τον λένε Καλάθη (το μικρό του Νικ, ελληνοαμερικάνος
γεννημένος στην Φλόριδα και Υδροχόος) και δεν απευθυνόταν στο στεφάνι με το κρεμασμένο φιλέ (α χα χα).
γεννημένος στην Φλόριδα και Υδροχόος) και δεν απευθυνόταν στο στεφάνι με το κρεμασμένο φιλέ (α χα χα).
Κάπως ετσι έμαθα ολα τα ονόματα των παικτών (άθλημα, θέαμα και διεύρυνση μπασκετικών γνώσεων ένα πράμα)...
αλλά ρε παιδί μου πολλοί Κώστιδες, για αρχάρια σαν κι έμενα πολύ μπερδευτικό αυτό!
-Most stylish players: Μια που αναφέρθηκα στο όνομα Κώστας... ο Καϊμακόγλου, για το πορφυροπορτοκαλί μούσι του (να είναι φυσικό το χρώμα?).
Από την πλευρά της Λιθουανίας το νούμερο 12, Antanas Kavaliauskas, για το άψογο κούρεμα και το προσεγμένο hipster μούσι του.
-Μπερδεύτικα... με τον παιχτη της Λιθουανίας ονόματι: Ματσιούλις! Δεν ακούγεται σαν ελληνικό το επίθετο αυτό?
Κατάλαβα γρήγορα το λάθος μου, όταν ρώτησα πιο είναι το μικρό του (εκεί που περίμενα να μου πουν Κώστας, όπως η μισή ομάδα) και μου 'παν Γιόνας.
Πράγματι το Γιόνας Ματσιούλις δεν μου έκανε και πολύ ελληνικό, όπως ας πούμε το Κώστας Ματσιούλης.
-Zήλεψα... τον αθλητή της Λιθουανίας που είχε ξαπλωθεί στο παρκέ, λίγο πριν τον αγώνα και του έκανε στρετσινγκ (ή κάτι τέτοιο, ωραιο πράμα πάντως)
ο φυσικοθεραπευτής της ομάδας του. Στο τσακ δεν πήδηξα απο την κερκιδα να πάρω την θέση του, και να πω του therapist:
Με πονά η μέση, νιώθω βαρύ τον αυχένα και έχω ένα τράβηγμα στο πέλμα, κάντε κάτι παρακαλώ πολύ!
