Πες που ειμαστε γλυκατζούδες (...και γλυκά κορίτσια), πες που πέφτω ολη την ώρα σε αυτά τα απίθανα μαγειρικά blogs
και δεν με αφήνουν να αγιάσω, πες το ένα, πες το άλλο... μια ημέρα των ημερών αποφασίσαμε
με την φιλτατη D. να το ρίξουμε στην παρασκευη γλυκών λιχουδιών.
Ετσι για πλάκα κατέβασα καμιά 20ρια συνταγές που με εκαναν να λιποθυμώ στην θέα τους.
Ποσα όμως να φτιάξουν δυο άνθρωποι μέσα σε μια μέρα?
By the way, δεν ξέρω εαν σας εχω πει οτι είμαι αρχάρια στο θέμα cooking!
Το τι έγινε στην κουζίνα της D. δεν περιγράφεται.
Πολυ το φχαριστηθηκαμε όμως και ας μας περίμενε ατελείωτη λάντζα έπειτα.
Καθοτι λατρευουμε την σοκολάτα αποφασίσαμε να κάνουμε σοκολατομπουκίτσες
(τις οποίες ντύσαμε σαν τον καρνάβαλο με πολύχρωμη τρούφα), οι οποίες ήταν θεϊκές.
Αντί για κλασικό γαλακτομπούρεκο κάναμε τα ατομικά.
Δεν σου δίνουν την εντυπωση οτι έχουν πολυυυυ παραπάνω φύλλο????
Μπορεί να είναι η ιδέα μου, καθοτι αγαπω κρατσανιστό φύλλο ταψιού!
Είχα βρει και αγοράσει κονσέρβα με ολόκληρα μύρτιλα, αλλά δεν ήξερα τι να την κανω
(πάνω που θα έληγε, και τι με αυτο θα μου πεις εσυ), έπεσα πάνω σε ξενικό blog συνταγων και σώθηκα.
Βέβαια η original συνταγή έλεγε να χρησιμοποιήσω almond flour,
το οποίο δεν εβρισκα πουθενά (εννοω κοντα στο σπίτι, που να τρέχω βραδιάτικο με την νυχτικιά στα exclusive βιολογικά κατεστήματα)
και ετσι έβαλα ενα καλής ποιότητας (έτσι έγραφε το σακουλάκι τουλάχιστον).
Αυτά τα μάφιν θα αρεσουν σίγουρα σε οποιον ειναι λάτρης των αγλυκων γλυκών.
Σας πληροφορώ οτι δεν τα φάγαμε όλα, περισσεψαν αρκετά και τρατάραμε κόσμο και κοσμάκι.
Το ''γειας τα χεράκια σας'' και το ''πόσο άξια νυκοκυροκόριτσα είσαστε''
πήγε σύννεφο απο τους τυχερούς που τα δοκίμασαν!
